Een juf is geen coach, een coach is geen juf
Jaren geleden werkte ik mee aan een boek van een jubilerende onderwijsuitgeverij. We verzamelden tips voor vernieuwend onderwijs van bekende en onbekende mensen.
Een van de mooiste adviezen vond ik die van ‘geluksprofessor’ Ruut Veenhoven.
Leraren moeten zich meer opstellen als coach, zei hij.
En minder als orakel.
De hoogleraar baseerde die uitspraak op onderzoeken waaruit blijkt dat mensen gelukkiger zijn in landen waar ‘democratische vormen van onderwijs zijn’. Jongeren krijgen er meer zelfvertrouwen door, leren om beter voor zichzelf op te komen en leiden vaker een leven dat echt bij ze past.
Het gaat altijd over regie.
Coaches moeten zich ook opstellen als coach, dacht ik. En niet als leraar, want dan ligt de regie daar waar -ie niet hoort te liggen.